در دنیای امروز که تهدیدات سایبری به سرعت در حال تکامل و پیچیدگی هستند، سازمان‌ها نیازمند رویکردهای نوین و کارآمد برای حفاظت از دارایی‌های دیجیتال خود می‌باشند. یکی از این رویکردها که در سال‌های اخیر توجه ویژه بسیاری از مدیران IT و متخصصان امنیت را به خود جلب کرده است، مدل Zero Trust است. در این مقاله جامع، قصد داریم با ارائه تعریفی دقیق از Zero Trust، بررسی اهمیت آن در دنیای امروز، شناسایی چالش‌های خاص سازمان‌های متوسط در پیاده‌سازی، ارائه یک راهنمای گام به گام همراه با مثال‌های کاربردی و در نهایت ارائه بهترین شیوه‌های اجرا و نکات کلیدی، به شما در پیاده‌سازی این استراتژی نوین یاری رسانیم.
برای اطلاعات بیشتر در زمینه راهکارهای نوین و دریافت مشاوره تخصصی، می‌توانید از خدمات ما در شرکت راهکار های نوین ودینا یا درخواست مشاوره بهره ببرید.
مقدمه
امنیت سایبری در عصر دیجیتال، به عنوان یکی از دغدغه‌های اصلی سازمان‌ها مطرح شده است. افزایش تعداد حملات سایبری، از جمله حملات فیشینگ، نفوذهای پیشرفته و حملات با استفاده از روش‌های نوین مانند «مهندسی اجتماعی»، سازمان‌ها را بر آن داشته است تا رویکردهای امنیتی خود را مورد بازنگری قرار دهند. به ویژه سازمان‌های متوسط که منابع محدودتری نسبت به شرکت‌های بزرگ دارند، در مقابل تهدیدات سایبری قرار گرفتن به یک چالش اساسی تبدیل شده است. بر اساس آمار منتشر شده در سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴، بیش از ۶۵ درصد از سازمان‌های متوسط گزارش داده‌اند که حداقل یک بار مورد حمله سایبری قرار گرفته‌اند؛ در حالی که هزینه‌های ناشی از این حملات می‌تواند به شدت فعالیت‌های تجاری را مختل کند.
در این شرایط، مدل Zero Trust با تاکید بر اصل "هیچ کس و هیچ دستگاهی به صورت پیش‌فرض مورد اعتماد قرار نمی‌گیرد" به عنوان یک راهکار جامع مطرح شده است. این مدل نه تنها بهبود قابل توجهی در سطح امنیت شبکه ایجاد می‌کند، بلکه باعث افزایش شفافیت، کنترل دقیق دسترسی‌ها و کاهش ریسک نفوذهای غیرمجاز می‌شود. سازمان‌هایی که موفق به پیاده‌سازی Zero Trust می‌شوند، می‌توانند با بهره‌گیری از سیاست‌های دقیق احراز هویت چندعاملی (MFA)^1 و معماری شبکه مدرن، سطح قابل توجهی از امنیت سایبری را تضمین کنند.
این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و عملی برای پیاده‌سازی مدل Zero Trust در سازمان‌های متوسط تهیه شده است. در بخش‌های بعدی، ابتدا به تعریف دقیق Zero Trust و اهمیت آن در دنیای امروز پرداخته می‌شود. سپس چالش‌های خاصی که سازمان‌های متوسط در مسیر پیاده‌سازی این مدل با آن مواجه‌اند، بررسی خواهد شد. پس از آن، یک راهنمای گام به گام با جزئیات عملی برای پیاده‌سازی ارائه شده و در نهایت بهترین شیوه‌های اجرا و نکات کلیدی لازم جهت موفقیت در این مسیر جمع‌بندی خواهد شد.
برای کسب اطلاعات به‌روز و بهره‌مندی از آخرین استانداردهای امنیتی، توصیه می‌شود همچنین به بخش وبلاگ ما مراجعه کنید.
تعریف دقیق Zero Trust و اهمیت آن در دنیای امروز
تعریف Zero Trust
مدل Zero Trust یا «عدم اعتماد صفر»، رویکردی است که بر مبنای اصل عدم اعتماد به کاربران، دستگاه‌ها و حتی شبکه‌های داخلی بنا شده است. در این مدل، هیچ کاربر یا دستگاهی به صورت پیش‌فرض به شبکه یا سیستم‌های حساس دسترسی داده نمی‌شود، مگر اینکه از طریق یک فرایند احراز هویت و مجوزدهی دقیق تأیید شده باشد. به عبارت دیگر، هر گونه دسترسی به منابع سازمانی نیازمند بررسی‌های مکرر و صحت‌سنجی‌های دقیق است.
اصطلاح Zero Trust به معنای «اعتماد نداشتن» نیست، بلکه به معنای «عدم اعطای اعتماد پیش‌فرض» می‌باشد. در این رویکرد، هر درخواست دسترسی، چه از داخل و چه از خارج از شبکه، به یک لایه امنیتی اضافه نیاز دارد تا از صحت و مشروعیت آن اطمینان حاصل شود.
توضیح فنی:
احراز هویت چندعاملی (MFA)^1 به فرآیندی اشاره دارد که در آن برای تایید هویت کاربر، بیش از یک عامل مورد نیاز است؛ مثلاً ترکیبی از چیزی که کاربر می‌داند (رمز عبور)، چیزی که کاربر دارد (توکن یا گوشی هوشمند) و ویژگی‌های بیومتریک (اثر انگشت یا تشخیص چهره).
اهمیت Zero Trust در دنیای امروز
با گسترش فضای دیجیتال و افزایش حملات سایبری پیچیده، مدل Zero Trust به عنوان یک چارچوب امنیتی جامع و کارآمد به شدت مورد توجه قرار گرفته است. دلایل اهمیت این مدل به شرح زیر می‌باشد:
کاهش سطح حملات داخلی:
حملات سایبری از داخل سازمان‌ها یکی از مشکلات اساسی محسوب می‌شود. با پیاده‌سازی Zero Trust، حتی اگر دسترسی داخلی به شبکه به دست یک مهاجم افتاد، دسترسی به منابع حساس به سرعت محدود و کنترل می‌شود.افزایش کنترل بر دسترسی‌ها:
سازمان‌ها با استفاده از Zero Trust می‌توانند هر درخواست دسترسی را به دقت بررسی و نظارت کنند. این امر باعث کاهش احتمال وقوع نفوذهای ناشی از دسترسی‌های غیرمجاز می‌شود.سازگاری با معماری‌های مدرن:
با توجه به رشد استفاده از خدمات ابری و محیط‌های هیبریدی، مدل Zero Trust به خوبی با معماری‌های شبکه مدرن هماهنگ است. طبق گزارش Forrester در سال ۲۰۲۳، بیش از ۷۵ درصد از سازمان‌های متوسط در حال حاضر به سمت پیاده‌سازی معماری‌های هیبریدی حرکت کرده‌اند که در آن Zero Trust به عنوان یک عامل کلیدی ایمنی شناخته می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص خدمات ابری و نحوه ادغام آن با استراتژی‌های امنیتی نوین، می‌توانید به خدمات ابری ما مراجعه کنید.بهبود تجربه کاربری:
با وجود افزایش امنیت، بهره‌گیری از راهکارهای احراز هویت چندعاملی و ابزارهای مدیریت دسترسی می‌تواند تجربه کاربری را بهبود بخشد، چرا که کاربران تنها پس از احراز هویت موفق به دسترسی به منابع مورد نیاز خود خواهند شد.کاهش هزینه‌های ناشی از نفوذ:
طبق آمارهای منتشر شده توسط Gartner در سال ۲۰۲۳، سازمان‌هایی که به پیاده‌سازی مدل Zero Trust پرداخته‌اند، شاهد کاهش ۳۰ تا ۴۰ درصدی در هزینه‌های ناشی از نفوذهای سایبری بوده‌اند.
برای آشنایی با آخرین روندها و توصیه‌های امنیتی، مطالعه مقاله امنیت سایبری در عصر کوانتوم می‌تواند مفید باشد.
چالش‌های خاص سازمان‌های متوسط در پیاده‌سازی Zero Trust
پیاده‌سازی مدل Zero Trust در سازمان‌های متوسط می‌تواند با چالش‌های متعددی همراه باشد که در ادامه به بررسی مهم‌ترین آنها پرداخته‌ایم:
۱. محدودیت منابع مالی و انسانی
سازمان‌های متوسط معمولا نسبت به شرکت‌های بزرگ منابع مالی و انسانی محدودی دارند. این محدودیت‌ها می‌تواند اجرای یک پروژه امنیتی جامع مانند Zero Trust را با چالش مواجه کند. به‌ویژه خرید تجهیزات، نرم‌افزارهای پیشرفته و استخدام متخصصان امنیتی که با فناوری‌های نوین آشنا هستند، از جمله مسائلی است که ممکن است سازمان‌های متوسط با آن مواجه شوند.
۲. پیچیدگی زیرساخت‌های موجود
در بسیاری از سازمان‌های متوسط، زیرساخت‌های فناوری اطلاعات به مرور زمان بدون به‌روزرسانی‌های منظم رشد کرده‌اند. استفاده از سیستم‌های قدیمی یا Legacy، موجب می‌شود که یکپارچه‌سازی آنها با معماری Zero Trust پیچیده و زمان‌بر شود. برای مثال، ادغام سیستم‌های احراز هویت قدیمی با راهکارهای MFA نوین می‌تواند چالش‌های فنی قابل توجهی ایجاد کند.
۳. مقاومت در برابر تغییرات فرهنگی
پیاده‌سازی Zero Trust نیازمند تغییر در فرهنگ سازمانی و نحوه مدیریت دسترسی‌ها است. ممکن است کارکنان و حتی مدیران با تغییر رویکرد از مدل اعتماد پیش‌فرض به مدل عدم اعتماد، مقاومت نشان دهند. این مقاومت می‌تواند از طریق آموزش‌های مستمر و ایجاد فرهنگ امنیت محور در سازمان کاهش یابد.
۴. عدم وجود سیاست‌های یکپارچه
بسیاری از سازمان‌های متوسط فاقد سیاست‌های یکپارچه و مستند برای مدیریت دسترسی‌ها و امنیت سایبری هستند. این موضوع می‌تواند پیاده‌سازی Zero Trust را به صورت مرحله‌ای و پراکنده انجام دهد که منجر به نقص‌های امنیتی و چالش‌های مدیریتی می‌شود.
۵. ادغام فناوری‌های جدید با سیستم‌های قدیمی
تغییر به یک معماری مبتنی بر Zero Trust نیازمند ادغام فناوری‌های جدید مانند ابزارهای مدیریت هویت، پلتفرم‌های امنیت ابری و سیستم‌های نظارتی پیشرفته است. تطبیق این فناوری‌ها با سیستم‌های موجود ممکن است به دلیل ناسازگاری‌های نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری، پیچیده باشد.
در صورت نیاز به مشاوره تخصصی برای رفع این چالش‌ها، می‌توانید به صفحه درخواست مشاوره مراجعه کنید.
راهنمای گام به گام پیاده‌سازی Zero Trust
در ادامه، یک راهنمای گام به گام برای پیاده‌سازی مدل Zero Trust در سازمان‌های متوسط ارائه می‌شود. این راهنما به همراه مثال‌های کاربردی و نکات اجرایی طراحی شده تا مدیران IT و متخصصان امنیت بتوانند به‌سادگی مراحل اجرایی را دنبال کنند.
گام ۱: ارزیابی وضعیت فعلی امنیتی
شناسایی دارایی‌های حیاتی:
تمام سیستم‌ها، داده‌ها و منابعی که برای سازمان حیاتی هستند باید شناسایی شوند. به عنوان مثال، سرورهای پایگاه داده، سامانه‌های مالی و سیستم‌های مدیریت مشتریان. اطلاعات بیشتر در مورد شناسایی دارایی‌های دیجیتال می‌تواند از طریق مطالعه داستان‌های موفقیت در امنیت به دست آید.ارزیابی نقاط ضعف:
انجام یک ارزیابی کامل از نقاط ضعف موجود در زیرساخت‌های امنیتی. استفاده از ابزارهای اسکن آسیب‌پذیری و ارزیابی ریسک توصیه می‌شود.
مثال عملی: استفاده از ابزارهایی مانند Nessus یا OpenVAS برای اسکن شبکه و شناسایی آسیب‌پذیری‌های احتمالی.مشخص کردن اولویت‌ها:
بر اساس میزان اهمیت و خطر احتمالی، اولویت‌بندی منابع انجام شود.
گام ۲: تدوین سیاست‌های دسترسی و امنیت
تعریف سیاست‌های دسترسی مبتنی بر کمترین امتیاز (Least Privilege):
هر کاربر و هر دستگاه تنها به منابعی دسترسی داشته باشند که برای انجام وظایفشان ضروری است.ایجاد سیاست‌های جامع احراز هویت:
اجرای احراز هویت چندعاملی (MFA) برای تمامی دسترسی‌های حساس.
مثال عملی: استفاده از ابزارهایی مانند Duo Security یا Okta برای پیاده‌سازی MFA.
برای مطالعه بیشتر درباره راهکارهای امنیتی پیشرفته، می‌توانید به بخش امنیت وبلاگ مراجعه کنید.تدوین سیاست‌های نظارت و گزارش‌دهی:
هر فعالیت دسترسی به منابع باید ثبت و مورد نظارت قرار گیرد تا در صورت وقوع رخدادهای غیرمجاز، بتوان به سرعت واکنش نشان داد.
گام ۳: پیاده‌سازی فناوری‌های مورد نیاز
پیاده‌سازی ابزارهای مدیریت هویت و دسترسی (IAM):
ابزارهایی مانند Azure Active Directory یا Ping Identity می‌توانند به یکپارچه‌سازی سیاست‌های دسترسی کمک کنند.ایجاد معماری شبکه مبتنی بر Zero Trust:
شبکه را به بخش‌های مختلف تقسیم کنید و هر بخش را به‌طور مستقل ایمن‌سازی کنید.
مثال عملی: ایجاد زیربخش‌های شبکه (Micro-segmentation) به کمک ابزارهایی مانند VMware NSX.
برای اطلاعات تکمیلی درباره طراحی معماری میکروسرویس، می‌توانید مقاله معماری میکروسرویس: از طراحی تا پیاده‌سازی را مطالعه کنید.استفاده از ابزارهای نظارت و تحلیل ترافیک:
برای شناسایی رفتارهای غیرعادی و حملات احتمالی از ابزارهای SIEM مانند Splunk یا IBM QRadar استفاده کنید.
گام ۴: آموزش و تغییر فرهنگ سازمانی
آموزش کارکنان:
برگزاری کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی برای آشنایی کارکنان با مفاهیم Zero Trust و اهمیت اجرای آن در سازمان.
مطالعه راهنمای آموزشی‌های کاربردی می‌تواند دیدگاه‌های تازه‌ای ارائه دهد.ایجاد فرهنگ امنیت محور:
از طریق جلسات منظم و ارائه گزارش‌های دوره‌ای، فرهنگ توجه به امنیت را در سازمان تقویت کنید.
گام ۵: تست و ارزیابی مداوم
اجرای تست‌های نفوذ:
به‌طور دوره‌ای تست‌های نفوذ (Penetration Testing) برای ارزیابی کارایی سیستم‌های پیاده‌سازی شده انجام دهید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، مقاله پیاده‌سازی CI/CD در تیم‌های کوچک: راهنمای عملی می‌تواند مفید باشد.بازنگری سیاست‌ها:
بر اساس نتایج تست‌ها و تغییرات محیطی، سیاست‌های امنیتی را به‌روزرسانی کنید.پیگیری گزارش‌ها:
با استفاده از داشبوردهای مدیریتی و گزارش‌های تحلیلی، روند عملکرد سیستم‌های امنیتی را پیگیری نمایید.
گام ۶: مدیریت رویدادهای امنیتی و پاسخ به آنها
ایجاد تیم واکنش به رویداد:
تیم تخصصی برای پاسخ به حملات سایبری و رویدادهای ناگهانی تشکیل دهید.تدوین طرح بازیابی و تداوم کسب‌وکار (BCP/DR):
در صورت وقوع حملات، طرح‌های جامع بازیابی سیستم‌ها و داده‌ها را از پیش آماده کنید.
بهترین شیوه‌های اجرا و نکات کلیدی
برای موفقیت در پیاده‌سازی Zero Trust، علاوه بر رعایت مراحل فوق، رعایت نکات زیر توصیه می‌شود:
۱. اجرای تدریجی و مرحله‌ای
پیاده‌سازی به صورت تدریجی:
به جای تغییر یکباره، مراحل پیاده‌سازی را به بخش‌های کوچک تقسیم کرده و به‌صورت مرحله‌ای پیش بروید. این روش به کاهش ریسک و خطاهای احتمالی کمک می‌کند.انجام آزمایش‌های اولیه:
قبل از اعمال تغییرات در سطح کل سازمان، پروژه‌های آزمایشی را در بخش‌های محدود اجرا کنید.
۲. استفاده از فناوری‌های مدرن و یکپارچه
انتخاب ابزارهای سازگار:
ابزارها و نرم‌افزارهایی را انتخاب کنید که به‌راحتی با سیستم‌های موجود در سازمان یکپارچه شوند.
مثال عملی: استفاده از پلتفرم‌های ابری نظیر AWS Identity and Access Management (IAM) در کنار سیستم‌های محلی.بروزرسانی منظم فناوری‌ها:
از به‌روزرسانی‌های منظم نرم‌افزارها و سخت‌افزارها اطمینان حاصل کنید تا همیشه از آخرین استانداردهای امنیتی بهره‌مند باشید.
۳. پایش و ارزیابی مستمر
مانیتورینگ ۲۴/۷:
ایجاد یک سیستم نظارتی مداوم برای شناسایی زودهنگام حملات و فعالیت‌های مشکوک.بازخورد و بهبود:
پس از هر رخداد یا تست نفوذ، گزارشی تهیه کرده و نقاط ضعف را بهبود دهید. این فرایند باید یک چرخه تکراری باشد.
۴. هماهنگی میان تیم‌های مختلف
ایجاد ارتباط میان بخش‌های IT و امنیت:
هماهنگی نزدیک میان تیم‌های فناوری اطلاعات و امنیت سایبری، برای تضمین یکپارچگی در پیاده‌سازی Zero Trust حیاتی است.مشارکت مدیران سازمان:
حمایت مدیریتی از پروژه‌های امنیتی به ایجاد فرهنگ امنیت محور و تخصیص منابع لازم کمک می‌کند. برای آشنایی بیشتر با همکاری‌های میان تیم‌های مختلف، به صفحه اصلی شرکت راهکار های نوین ودینا مراجعه کنید.
۵. مستندسازی دقیق
ثبت و مستندسازی تمامی مراحل:
تمامی تغییرات، سیاست‌ها، و تنظیمات اعمال شده را به‌طور دقیق مستند کنید تا در صورت نیاز به بازنگری، اطلاعات کاملی در اختیار داشته باشید.استفاده از استانداردهای بین‌المللی:
مستندسازی بر اساس استانداردهایی نظیر NIST و ISO 27001، هم از نظر اجرایی و هم از نظر قانونی، می‌تواند سازمان را در مسیر تحقق اهداف امنیتی یاری کند.
برای مشاهده نمونه‌های مستندسازی و نکات اجرایی بیشتر، می‌توانید به بخش وبلاگ مراجعه کنید.
جمع‌بندی و توصیه‌های نهایی
پیاده‌سازی مدل Zero Trust در سازمان‌های متوسط، گرچه چالش‌های قابل توجهی به همراه دارد، اما با یک برنامه‌ریزی دقیق و استفاده از ابزارها و فناوری‌های نوین، می‌تواند به عنوان یک استراتژی قدرتمند برای مقابله با تهدیدات سایبری به کار گرفته شود. از طریق تقسیم‌بندی شبکه، کنترل دقیق دسترسی‌ها، اجرای احراز هویت چندعاملی و نظارت مداوم، می‌توان سطح امنیتی سازمان را به طور چشمگیری ارتقا داد.
نکات کلیدی برای موفقیت در پیاده‌سازی Zero Trust:
- آمادگی اولیه و ارزیابی دقیق: شناسایی دارایی‌های حیاتی و ارزیابی نقاط ضعف، نقطه شروع اصلی این مسیر می‌باشد.
- اجرای تدریجی و آزمایش‌های اولیه: به‌کارگیری پروژه‌های آزمایشی در مقیاس کوچک به شما امکان می‌دهد تا به‌صورت امن و کنترل‌شده به سوی تغییرات بزرگ‌تر حرکت کنید.
- حمایت مدیریتی و تغییر فرهنگ سازمانی: ایجاد آگاهی در میان کارکنان و مدیران، از ارکان اساسی موفقیت پیاده‌سازی مدل Zero Trust است.
- پایش و بهبود مستمر: نظارت ۲۴/۷ و بازبینی دوره‌ای سیاست‌ها، سازمان را در مواجهه با تهدیدات نوین ایمن نگه می‌دارد.
- استفاده از فناوری‌های یکپارچه: انتخاب ابزارهایی که با زیرساخت‌های موجود سازگار باشند، زمان و هزینه‌های انتقال را به حداقل می‌رسانند.
برای کسب مشاوره تخصصی در زمینه پیاده‌سازی Zero Trust و دریافت پشتیبانی کامل، به درخواست مشاوره یا تماس با ما مراجعه کنید.
با توجه به گزارش‌های اخیر Gartner و Forrester، سازمان‌هایی که استراتژی Zero Trust را به‌طور جامع پیاده‌سازی کرده‌اند، شاهد کاهش چشمگیری در تعداد و شدت حملات سایبری بوده و همچنین هزینه‌های ناشی از نفوذهای غیرمجاز را تا حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش داده‌اند. این آمار نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری در این حوزه، در بلندمدت نه تنها موجب افزایش امنیت، بلکه باعث صرفه‌جویی قابل توجه در هزینه‌های عملیاتی نیز می‌شود.
توصیه نهایی:
پیاده‌سازی Zero Trust یک سرمایه‌گذاری راهبردی در امنیت سایبری است که به‌خصوص در دنیای پرتنش امروز، هر سازمانی را از چالش‌های امنیتی پیچیده نجات می‌دهد. با تدوین سیاست‌های دقیق، استفاده از فناوری‌های نوین و ایجاد یک فرهنگ امنیت محور، سازمان‌های متوسط می‌توانند از تهدیدات سایبری به‌طور موثری پیشگیری کرده و امنیت زیرساخت‌های خود را تضمین کنند.
برای آشنایی بیشتر با تجربیات و موفقیت‌های دیگر شرکت‌ها در این حوزه، به بخش داستان‌های موفقیت مراجعه نمایید.
منابع و مراجع
برای تکمیل این راهنما و کسب اطلاعات بیشتر، به منابع زیر مراجعه نمایید:
- Gartner (2023): گزارش‌های مربوط به مدل‌های امنیتی و پیاده‌سازی Zero Trust
- Forrester (2023): تحلیل‌های معماری شبکه و روندهای نوین امنیت سایبری
- NIST Special Publication 800-207 (2020): راهنمای پیاده‌سازی Zero Trust
- ISO/IEC 27001: استانداردهای بین‌المللی مدیریت امنیت اطلاعات
- نمونه‌های کاربردی: میزبانی ابری چیست؟ همه چیز درباره خدمات و مزایای آن، پیاده‌سازی CI/CD در تیم‌های کوچک: راهنمای عملی
نکات پایانی
با توجه به روند روزافزون تهدیدات سایبری و پیچیدگی‌های موجود در زیرساخت‌های فناوری اطلاعات، پیاده‌سازی مدل Zero Trust به عنوان یک راهکار استراتژیک در سازمان‌های متوسط، امری ضروری به شمار می‌آید. امیدواریم که این راهنما با ارائه یک چارچوب جامع، راهکارهای عملی و نکات کلیدی، به شما در دستیابی به یک معماری امنیتی مطمئن و مدرن یاری رساند.
برای آشنایی بیشتر با خدمات تخصصی ما در زمینه توسعه نرم افزار و دیجیتال مارکتینگ نیز می‌توانید به صفحات مربوطه مراجعه کنید.
یادداشت:
^1 احراز هویت چندعاملی (MFA) به استفاده همزمان از دو یا چند عامل (دانستن، داشتن، و ویژگی‌های بیومتریک) برای تأیید هویت کاربران اشاره دارد.
این مقاله در راستای ارائه یک راهنمای جامع و عملی برای مدیران IT و متخصصان امنیت سایبری تهیه شده است. امیدواریم با بهره‌گیری از توصیه‌ها و مثال‌های ارائه شده، بتوانید به‌صورت موثری از زیرساخت‌های دیجیتال سازمان خود محافظت نمایید. برای اطلاعات بیشتر، همچنین می‌توانید به درباره ما مراجعه کنید.
نظرات کاربران